Torto Esperanto:)

Festo de Eger Ünnepe 2012 >>>

:)

Minden embernek két nyelvet kell ismernie: az anyanyelvét és az eszperantót!

[Soren Olesen dán miniszterelnök]

Petőfi Sándor: Nemzeti dal (Nacia kanto)

Nemzeti dal (Magyar) Talpra magyar, hí a haza! Itt az idő, most vagy soha! Rabok legyünk, vagy szabadok? Ez a kérdés, válasszatok! - A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! Rabok voltunk mostanáig, Kárhozottak ősapáink, Kik szabadon éltek-haltak, Szolgaföldben nem nyughatnak. A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! Sehonnai bitang ember, Ki most, ha kell, halni nem mer, Kinek drágább rongy élete, Mint a haza becsülete. A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! Fényesebb a láncnál a kard, Jobban ékesíti a kart, És mi mégis láncot hordunk! Ide veled, régi kardunk! A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! A magyar név megint szép lesz, Méltó régi nagy hiréhez; Mit rákentek a századok, Lemossuk a gyalázatot! A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! Hol sírjaink domborulnak, Unokáink leborulnak, És áldó imádság mellett Mondják el szent neveinket. A magyarok istenére Esküszünk, Esküszünk, hogy rabok tovább Nem leszünk! 1848

Nacia kanto (Eszperantó) Ek, hungaro! La patrian vokon aŭdu! Nun, se iam! Aŭ plu sklavi aŭ liberi: jen demand'! Ĉu konsideri? Je la dio de l' hungaroj diras ni, ĵuras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Ni ĝisnune estis sklavoj, kaj damnitaj la praavoj, ĉar vivintajn en libero, ilin premas sklava tero. Je la dio de l' hungaroj diras ni, ĵuras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Tramp' sentaŭga ja poltrone timas morti, se bezone, ŝatas pli la vivon vantan, ol honoron patrolandan! Je la dio de l' hungaroj diras ni, ĵuras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Ĉeno rustas, glavo flamas, glav' la brakon pli ornamas, ĉu ni tamen ĉenon trenu? Praa glavo, vin ni prenu! Je la dio de l' hungaroj diras ni, ĵuras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Ree brilos nia lando, inde je l' malnova grando, koton de centjaroj hontaj nun ni estas delavontaj! Je la dio de l' hungaroj diras ni, juras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Kie niaj tomboj estos, nepoj genuflekse festos, bene en la preĝon dankan plektos nian nomon sanktan. Je la dio de l' hungaroj diras ni, ĵuras ni, ke jugon plu ne tiras ni! Kalocsay, Kálmán Az idézet forrása                http://egalite.freeweb.hu

Ady Endre: Plori, plori, plori (Sírni, sírni, sírni) kaj Vallomás (Amparolo)

Ady Endre

Endre Ady>>>
Nuna versio (nereviziita)


Kovrilpaĝo de Endre Ady: La morto de la ĉielarko; Budapeŝto, 1977, Hungara Esperanto-Asocio

ADY Endre (naskiĝis la 22-an de novembro 1877 en komunumo Érmindszent (rumana nomo: Ady Endre, mortis la Budapest 27-an de januaro 1919) estis unu el la plej grandaj hungaraj poetoj. Dum la unua mondmilito li loĝis en Csucsa.
[redakti]
En Esperanto aperis

Ĉe Tibisko-bordo ; La animoj lazitaj ; Konservi vin... ; Batalo kun la Grandsinjoro ; Plori, plori, plori ; Antaŭ Princo Silent' ; Alflugis la pavo... ; Neĝmontoj kaj Riviero ; Kanto de hungara jakobeno; La stelo de steloj ; Post maja pluvego ; Rememoro pri nokto somera ; Admono al la gardantoj ; Kanto kronika en 1918 ; Morto de la naciismo ; Hungara problemo / Trad. Rados Péter András, Kálmán Kalocsay, Ferenc Szilágyi, Imre Baranyai, Vilmos Benczik. - En: Hungara antologio ; p.153 - 164

Endre Ady 1877-1919 / [tr.: P. Rados; K. Kalocsay; M. Fejes; I. Baranyai]. - Budapest: Instituto por Kulturaj Interrilatoj ; Hungara Esperanto-Asocio, 1977. - 39 p. ISBN 963-571-025-7

La morto de la ĉielarko : elektitaj poemoj kaj artikoloj. - Budapest: Hungara Esperanto-Asocio, 1977. - 87 p. (Libroserio 2)
ISBN 9635710281  

Ady Endre: Plori, plori, plori (Sírni, sírni, sírni ) 

Sírni, sírni, sírni (Magyar) Várni, ha éjfélt üt az óra, Egy közeledő koporsóra. Nem kérdezni, hogy kit temetnek, Csengettyűzni a gyász-menetnek. Ezüst sátrak, fekete leplek Alatt lóbálni egy keresztet. Állni gyászban, súlyos ezüstben, Fuldokolni a fáklyafüstben. Zörgő árnyakkal harcra kelni, Fojtott zsolozsmát énekelni. Hallgatni orgonák búgását, Síri harangok mély zúgását. Lépni mély, tárt sírokon által Komor pappal, néma szolgákkal. Remegve, bújva, lesve, lopva Nézni egy idegen halottra. Fázni holdas, babonás éjen Tömjén-árban, lihegve mélyen. Tagadni multat, mellet verve, Megbabonázva, térdepelve. Megbánni mindent. Törve, gyónva Borulni rá egy koporsóra. Testamentumot, szörnyüt, írni És sírni, sírni, sírni, sírni. Az idézet forrása http://magyar-irodalom.elte.hu

Plori, plori, plori (Eszperantó) Atendi se l' noktmezo gongas Pri ĉerko kiu proksimiĝas. Kaj kiu mortis, ne eksĉii, Kun funebrantoj sonorigi. Arĝentendoj, vualoj nigre, Iri sub ili krucon svinge. En arĝentspez' funebre stari, En torĉofum' sufokiĝadi. Kun ombroj bruaj ekbatale Obtuzan psalmon kanti pale. Aŭskulti orgenozumadon, Kaj sonorilegomuĝadon. Paŝi tra tomboj nekovritaj Kun pastra morn', servistoj mutaj. Kaj min kaŝinte treme gvati, Al fremdmortinto rigardadi. En missorĉluna nokt' frosteti, En l'incensfum' profundspiregi. Paseon nei missorĉite, Brustbatante, surgenuiĝe. Penteme ĉion nun konfesi, Funebroĉerkon surfaleĝi. La testamenton ellabori, Sed teruran, kaj plori, plori. Kalocsay, Kálmán Az idézet forrása http://donh.best.vwh.net

Az idézet forrása>>>

Ady Endre

VALLOMÁS /  AMPAROLO

Te, akinek annyi szived van,
Ahányat lelked megteremt,
Aki színes kaméleonként
Varázsolsz multat és jelent,
Kinek a szín fényes világod,
Melyet lánglelked áthevít -
Ki tudnád-e vajon nevetni
Egy bús poéta könnyeit?...

Ki tudnád-e vajon nevetni,
Mert úgy imád, mert úgy szeret,
Ahogy nem a színpadon szoktak,
Vagy az életben - emberek;
Hogy szép lelked teremtő lángját
Úgy nem áhítja senki más;
Hogy szerelmét el nem rabolná
Sem távolság, sem megszokás.

Te, aki már ezer élet közt
Osztottad szét a lelkedet,
Elképzeled, hogy egy egész szív
Mást nem, csak tégedet szeret.
Hogy azt, ki a festett világban
Elvesztette önnönmagát -
Egy bús poéta úgy imádja,
Mint az igazság angyalát...

Elhiszed-e egy ismeretlen,
Álmot szövő költő szavát?
Elolvasod szívéből vérző,
Szerelmes, bánatos dalát?
Meg fogod-e szíved kérdezni,
Vajon szeretni tud-e még,
Vagy trubadurod megsajnálni
Lelkednek kegy gyanánt elég?...

Szívem szorul a félelemtől
S megrendül a kétség alatt,
Hogy szeretni csak színpadon tudsz
S magadnak élned nem szabad.
Hogy szíved e rajongó álmon
Csak gúnyolódik, csak nevet...
- Még nem érzéd szivem szerelmét,
Már itt a vég... Isten veled!...


 Ha valaki segítene lefordítani a Vallomás c. művét, kérem jelentkezzen. adreso/cím>>>

Mi legis hodiaǔ interesan informon pri la Pál Szécsi sur la retejo de la Verda Stelo

 

Mi legis hodiaǔ  interesan  informon  pri la Pál Szécsi,  la klubo de la Verda Stelo la reteja sur listo diskutlisto.>>>  Pri la informo abunde ĉi tie legus:>>>

La informo estas ankaŭ interesa kaj  malĝoja.    

Pál Szécsi estis tre bona kantisto, kaj li kantis ankaŭ esperanta lingve. La  Esperanta Popkanto-Festivalo en 1967 li kantis la: Vi aliĝis en mian vivon / (Beléptél az életembe) titola per kanto. 

La kanto de la tekto:

 Regas vi en vivo mia,

voj' komuna, harmonia,

kune iros en la vivo ni jam.

 Ludis kun ni nun la vivo,

nin kunigis fata drivo,

sorto blinde plektis ja amon nian.

 Io bela, sorĉa rav',

io bela venis nun al nia viv'.

Scias mi, vi amas min,

pruvas tiun ĉiu bat' de via kor'.

 Regas vi en vivo mia,

voj' komuna, harmonia,

kune iros en la vivo ni jam.

Sorto blinde plektis ja amon nian.

A dal szövege az alábbi oldalról származik>>>

Pál Szécsi estis tre bona kantisto. Li  mortis en April 30, 1974. 


Ankoraŭ informilo pri la vivo de la Pál Szécsi>>>

Ĝojan Paskon!

Etikedoj de Galvik / Temo-etikedoj / Paskofesto>>>

Mi Deziras Al Vi Ĝojan  Paskon! 

Virtuala ekspozicio pri Esperantaj bildkartoj   
Eventoj.hu/ Esperantaj bildkartoj>>>  

11-a de aprilo la tago de la poezio

Skribi estas bona!

Skribi estas bona,
skribi bona,
skribi tre bona.
En la skribado mi ŝatas,
ke dume mian malĝojo mi forgesas.
Mi fariĝos alia kaj mi faros alian,
skribadi mi ŝatas.

Bartók Emerencia

A bejegyzés forrása>>>

Attila József

statuo de A. József apud la Universitato de Szeged

JÓZSEF Attila [jOĵef atilla] (naskiĝis la 11-an de aprilo 1905, mortis la 3-an de decembro 1937) estis apud Endre Ady la plej granda poeto de la 20-a jarcenta hungara literaturo. Lia naskiĝtago (11-a de aprilo) estas la Tago de la Poezio.

Li naskiĝis en malriĉa familio kiel filo de JÓZSEF Áron sapokuirista laboristo kaj PŐCZE Borbála, lavistino. Liaj du pli aĝaj fratinoj estas Jolán kaj Etelka.

Li mortis en 1937 sub radoj de ŝargovagonaro. Oficiale oni parolas pri memmortigo, sed kelkaj diras, ke okazis nur akcidento, kiam li volis trairi inter la vagonoj kaj la vagonaro abrupte ekmoviĝis.

[redakti]

En Esperanto aperis

Ĉe la urborando ; Ĉe Danubo. - En: Tutmonda sonoro. Vol. 2. p. 551 - 555,

Kun pura koro ; Kanto de junedzinoj ; Tuŝu frunton… ; Medaloj ; Betlehemaj reĝoj ; Ĉe la urborando ; Profitbalado ; Panjo ; Lulkanto ; Ĉe Danubo ; Saluto al Thomas Mann ; Je mia naskiĝtago ; Patrujo. - Trad. Kálmán Kalocsay, Fejes Márton, Lajos Tárkony, Rados Péter András. - En: Hungara antologio; p. 246 - 258

Urboranda nokto : elektitaj poemoj. Trad. Bessenyei Tibor, Miklós Fehér, Fejes Márton, Kálmán Kalocsay, Rados Péter András, Szabó Imre, Lajos Tárkony, Julio Varga. - Budapest: Hungara Esperanto-Asocio, 1986. - 141 p. ISBN 963-571-169-7

Purakore : poemoj. Trad. Szabó Imre, Humana Eŭropo-Asocio, Zalaegerszeg, 2006. 128 p. ISBN 978-963-87500-0-6

Kanto de junedzinoj de ATTILA Jozsef

elhungarigis KALOCSAY Kálmán

originale aperis en la nica literatura revuo, 1/2 p. 65Kanto de junedzinoj

La mentono lanugeta estas ronda kaj koketa,

bela kapo, vigla kruro, rekta dors' de blanka puro,

kaj l' okuloj, kaj la buŝ'!

Ni dancfleksan fajron faras, bakas-kuiras.

Dum la vangoj ruĝas fajre, en bakujo ŝvelas fajne,

brunemajle nia kuk'.

Eĉ la vent' nin amindumas, burĝonantan bruston palpe ĉirkaŭŝvebas,

nian bonodoron portas, nian rondan jupon tordas, flirti levas.

Ni purigas, polvon viŝas, el la haroj ligas nodon,

kaj ĝin lulas paŝetante, kiel koko sian kreston.

Nia freŝa koksbalanco, braka, puga ondodanco

kiel se en rosa herbo, en amaso lukte luda

gajaj, grasaj infanetoj rulas sin kun korpo nuda.

La edzeton vesperhore kun lavakvo, manĝo, kiso ni atendas,

kun li ŝercas, kun li ludas, lin konsolas en ĉagreno,

nokte de brakumoj ardas,

nian ventron rondiĝantan ni rigardas en mateno.